[PL / ENG] Walentynki My Actifit Report Card: February 14 2024

"Transfuzja wewnątrzmaciczna to przetoczenie krwi do płodu będącego jeszcze w łonie matki. Taką transfuzję przeprowadza się, jeśli wystąpił konflikt serologiczny między matką, a płodem. Konflikt serologiczny występuje wówczas, gdy krew matki jest niezgodna antygenowo z krwią płodu. Nieleczony może prowadzić do poważnych powikłań.

Najważniejsza jest profilaktyka konfliktu serologicznego i wczesne jego rozpoznanie. U kobiet z Rh+ konflikt nie wystąpi. Kobiety z Rh-, których partner ma Rh+ powinny planować ciążę oraz stosować się do wszystkich zaleceń ginekologa. Stosuje się zastrzyki z immunoglobuliny, aby zapobiec ewentualnej reakcji immunologicznej w stosunku do dziecka. Jeśli profilaktyki nie wykonano, krew matki i krew dziecka się zmieszały, a organizm matki produkuje już przeciwciała anty-D i zaczyna powodować anemię u dziecka - stosuje się transfuzję wewnątrzmaciczną.

Transfuzja wewnątrzmaciczna przebiega podobnie jak amniocenteza, czyli punkcja owodni. USG monitoruje przeprowadzenie tego zabiegu, stosuje się je do ustalenia pozycji dziecka i owodni. Na brzuch zostaje nałożony specjalny żel, który ułatwia przesyłanie ultradźwięków. Po przemyciu miejsca wkłucia płynem antyseptycznym, lekarz wprowadza cienką, długą igłę przez skórę brzucha. Transfuzja wewnątrzmaciczna jest przeprowadzana do jamy otrzewnowej płodu lub do żyły znajdującej się w pępowinie. Pacjentka może czuć ukłucie po wprowadzeniu igły do worka owodniowego. W przypadku ciąży konfliktowej, transfuzja wewnątrzmaciczna jest wykonywana w odstępach co 1-4 tygodnie, w zależności od stanu płodu. Transfuzje można rozpocząć po 20. tygodniu ciąży."

"Intrauterine transfusion is a transfusion of blood to the fetus while still in the mother's womb. Such a transfusion is performed if there is a serological conflict between the mother and the fetus. A serological conflict occurs when the mother's blood is antigenically incompatible with the fetus's blood. If left untreated, it may lead to serious complications.

The most important thing is prevention of serological conflict and its early diagnosis. In women with Rh+ there will be no conflict. Women with Rh- whose partner is Rh+ should plan pregnancy and follow all gynecologist's recommendations. Immunoglobulin injections are used to prevent a possible immune reaction to the baby. If prophylaxis has not been performed, the mother's blood and the child's blood have mixed, and the mother's body is already producing anti-D antibodies and begins to cause anemia in the child - intrauterine transfusion is used.

Intrauterine transfusion is similar to amniocentesis, i.e. amniocentesis. Ultrasound monitors the procedure and is used to determine the position of the baby and amniotic fluid. A special gel is applied to the abdomen to facilitate the transmission of ultrasound. After washing the injection site with antiseptic fluid, the doctor inserts a thin, long needle through the skin of the abdomen. Intrauterine transfusion is carried out into the peritoneal cavity of the fetus or into a vein in the umbilical cord. The patient may feel a sting when the needle is inserted into the amniotic sac. In case of a conflict pregnancy, intrauterine transfusion is performed at intervals of 1-4 weeks, depending on the condition of the fetus. Transfusions can be started after the 20th week of pregnancy."

https://portal.abczdrowie.pl/transfuzja-wewnatrzmaciczna

Najbardziej z powyższego bawi mnie drugi akapit. "Stosuje się zastrzyki z immunoglobuliny, aby zapobiec ewentualnej reakcji immunologicznej w stosunku do dziecka. Jeśli profilaktyki nie wykonano, krew matki i krew dziecka się zmieszały..." - to brzmi, jak jakieś zaniedbanie. Miałam trzykrotnie badany poziom przeciwciał, a zgodnie z zaleceniami zastrzyk z immunoglobuliny podaje się między 28 a 30 tygodniem ciąży. W przeddzień umówionej wizyty na zastrzyk odebrałam telefon z najświeższymi wynikami badań - przeciwciała zostały wytworzone, czyli moja krew atakuje krew dziecka, dziękuję. "Profilaktyki nie wykonano".

What amuses me the most about the above is the second paragraph. "Immunoglobulin injections are used to prevent a possible immune reaction to the baby. If prevention was not performed, the mother's blood and the baby's blood mixed..." - this sounds like some kind of negligence. I had my antibody levels tested three times, and according to the recommendations, the immunoglobulin injection is administered between the 28th and 30th week of pregnancy. The day before my appointment for the injection, I received a phone call with the latest test results - antibodies had been produced, which means my blood attacks the baby's blood, thank you. "Prophylaxis was not performed."

14 lutego, Walentynki, a zarazem Środa Popielcowa.
Po odebraniu wspomnianego jakże pokrzepiającego telefonu ruszyłam w te pędy - odebrać wyniki i zlecenie badania, a następnie do Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, bo zgodnie z procedurą, taki wynik należy potwierdzić kolejnymi badaniami w RCKiK, a następnie postępować zgodnie z dalszymi zaleceniami.
Mam ogromną nadzieję, że wynik ten się nie potwierdzi, i że okaże się, że wszystko jest w porządku i jeszcze zdążymy z tą immunoglobuliną. Proszę trzymać kciuki. Ja nie chcę jeszcze do szpitala.

February 14, Valentine's Day, and also Ash Wednesday.
After receiving the above-mentioned reassuring phone call, I set off - collect the results and order the test, and then go to the Regional Center for Blood Donation and Blood Treatment, because according to the procedure, such a result should be confirmed by further tests at RCKiK, and then follow further recommendations.
I really hope that this result will not be confirmed and that everything will turn out to be fine and we will still be able to administer this immunoglobulin. Please keep your fingers crossed. I don't want to go to the hospital yet.

A jak spędziłam resztę Walentynek?
Odebrałam Bombla ze żłobka, który był wybitnie nie w sosie, oj nie nie nie. Sam powrót przebiegł bardzo sprawnie, pospacerowaliśmy trochę za rączkę, nie było żadnego marudzenia po drodze, super.
W domu za to odpalił się mały diabełek.
Dodam, że na dzień dobry wysprzątałam trochę mieszkanie, wszak Walentynki. Mały furiat przeleciał przez mieszkanie jak tajfun, rzucając wszystkim co popadło - naprawdę, w życiu bym nie sądziła, że niespełna trzyletnie dziecko może tak się awanturować. Nie wiem, co się wydarzyło, bo na pytanie: "Co Cię ugryzło?" odpowiedział: "Oliwia". Ale wiem, że Oliwia go ugryzła w rączkę jakieś 2-3 tygodnie temu, no chyba, że udało jej się powtórzyć ten wyczyn.
Bombel zażądał rosołku, dostał rosołek, bardzo się zasępił, zażądał pomidorowej, której już rzecz jasna nie dostał, więc wylał rosół. I to tylko drobny przykład tego, co się wczoraj działo. Bo dochodziło wręcz do rękoczynów - próbował mnie bić ze złości. Na szczęście moje pokłady miłości matczynej są nieprzebrane i nawet po tak ciężkim początku dnia, pełnym lekarzy i badań, znalazłam w sobie dość dużo cierpliwości i siły, żeby utulić to moje biedne, zdenerwowane czymś dziecko.

Potem okazało się, że Mężu @sk1920 zaś pracuje do późna, więc na walentynkową przekąskę, którą planowałam dla nas trojga, zaprosiłam tylko syna, przed spaniem. Przekąska to dorodne truskawki plus domowy sos czekoladowy. Sos składa się z orzechów laskowych, daktyli suszonych, kakao, mleka, erytrolu oraz awokado. Nie wiem, czemu wciskam te awokado, skoro szczerze mówiąc go nie lubię. W guacamole czasem ok, ale tu mi psuło efekt. Następnym razem - bez awokado! To już postanowione.
W każdym razie oprócz awokado sos był pyszny, słodki i czekoladowy, a truskawki jak na tę porę roku też niczego sobie.
Cóż. Bombel nawet po utuleniu wciąż miał buntowniczy nastrój i oznajmił, że on nie lubi truskawek (ciekawe od kiedy) oraz nie lubi czekolady (lol, xDDDDDDD).
Zjadłam sama.

How did I spend the rest of Valentine's Day?
I picked up Bombla from the nursery and he was in a very bad mood, oh no, no, no. The return itself went very smoothly, we walked hand in hand for a bit, there were no grumblings along the way, great.
However, a little devil broke out in the house.
I will add that I cleaned up the apartment a bit for the morning, after all, it's Valentine's Day. The little lunatic flew through the apartment like a typhoon, throwing everything - honestly, I would never have thought that a child who was less than three years old could make such a row. I don't know what happened, because when I asked: "What bit you?" he replied: "Olivia." But I know that Oliwia bit him in the hand about 2-3 weeks ago, unless she managed to repeat this feat.
Bombel demanded broth, he got broth, he became very sad, he demanded tomato soup, which of course he didn't get, so he poured out the broth. And this is just a small example of what happened yesterday. There were even fistfights - he tried to hit me out of anger. Fortunately, my motherly love is endless and even after such a difficult start to the day, full of doctors and tests, I found enough patience and strength to comfort my poor, upset child.

Then it turned out that Husband @sk1920 works late, so I invited only my son for the Valentine's Day snack that I planned for the three of us, just before bed. The snack was plump strawberries and homemade chocolate sauce. The sauce consists of hazelnuts, dried dates, cocoa, milk, erythritol and avocado. I don't know why I eat this avocado, since honestly I don't like it. Sometimes it's OK in guacamole, but here it ruined the effect for me. Next time - without avocado! It's already decided.
Anyway, apart from the avocado, the sauce was delicious, sweet and chocolatey, and the strawberries were also okay for this time of year.
Well. Even after being tucked in, Bombel was still in a rebellious mood and announced that he didn't like strawberries (I wonder since when) and he didn't like chocolate (lol, xDDDDDDD).
I ate it by myself.