Fatass Journal... 2022#239 - Aug 27

Doczekałem się w końcu pogody odpowiedniej do aktywności na zewnątrz. Do pracy szedłem dopiero na noc, więc mogłem sobie pozwolić na około dwie godziny na rowerze. Żona odebrała córkę z pociągu i wspólnie spędzały popołudnie na zakupach, to ja miałem czas dla siebie.

Tym razem ułożyłem sobie w głowie trasę po której chciałem popedałować, często tam jeździłem, kiedy mieszkaliśmy na północ od centrum, a teraz przebijanie się przez miasto mnie zniechęca, dlatego rzadziej tam zaglądam. Na początek ścieżka wzdłuż kanału Blaton - Nimy, ale po objechaniu portu dla barek w strefie przemysłowej Ghlin zjechałem ze ścieżki wzdłuż kanału na zwykłą drogę w stronę Badour.

Na początku był dobry "świeży" asfalt, ale na Avenue Louis Goblet asfalt był już dużo gorszy, a na dodatek zaczął się segment "Badour Climb", czyli trzy kilometry podjazdu. Nie był to ekstremalny podjazd, ale pokręcić trzeba było. Po pokonaniu tego wzniesienia kolarz nie ma odpoczynku, bo natychmiast zaczyna się kolejny trzykilometrowy segment "Mont Garni-Herchies", tym razem jedzie się lekko z górki. Na jednym i na drugim segmencie nie poprawiłem swoich wyników, nastawiałem się najbardziej na drugi z nich, ale przeciwny wiatr nie pozwolił rozpędzić się ponad 35 km/h.

Dopiero w Herchies zmieniłem plany odnośnie dalszej trasy, wcześniej plan zakładał, że pojadę przez Erbisœul, szybkie obliczenia w głowie ile potencjalnie kilometrów mam do domu i wyszło mi, że trzymanie się tego planu da mi niewystarczającą ilość kilometrów. Dlatego decyzja o trasie przez Erbaut i Jurbise. W wielu wioskach tego regionu można spotkać końskie figurki ze słomy i drutu naturalnej wielkości. Ustawione są w centralnych miejscach wioski. Poniżej koń z Erbaut.

Jeszcze jeden koń na wczorajszej trasie był w Masnuy-Saint-Jean, ale tam byłem skupiony na czym innym i zapomniałem go uwiecznić. Moja uwaga skupiła się na tym, czy skręcić w Rue de Saint-Denis, która prowadzi bezpośrednio do Saint-Denis, a wszystko przez to, że przy tej ulicy jest gospodarstwo rolne. Swego czasu kilku kolarzy raportowało, że z tego gospodarstwa wybiegał duży pies i gonił kolarzy, raz czy dwa nawet udało mu się złapać za kostkę. Zaryzykowałem, pomyślałem, że w najgorszym wypadku potrenuję sprinty :)

Udało się, psa nie było. Ostatnią wioską na trasie był Obourg i kolorowo pomalowana wieża transformatorowa. Wieża jest przy Rue du Portugal i rysunki nawiązują do atrakcji turystycznych Portugalii.

Wieczorem wyjście na spacer w towarzystwie dzikich królików, tym razem udało mi się je uwiecznić, a trzeba powiedzieć, że nie jest łatwa sprawa. Króliki kicają swobodnie po trawnikach w bazie, ale nie zbliżają się do ludzi.

Information about the 9th Season of #POLIAC you find here.