Biało-czerwony bieg – z Klimczoka na Szyndzielnię 🇵🇱 / The White-and-Red Run – from Klimczok to Szyndzielnia 🇵🇱 : November 11 2025

Wyruszyłem na szlak o dziewiątej rano.

Szlak to może za dużo powiedziane — zaczynam dosłownie kilkaset metrów od domu, po prostu wchodzę do lasu i ruszam w górę stromym wąwozem, którym dawniej ściągano drzewo.

Ściółka usłana jest milionami jesiennych, bukowych liści. Wygląda to przepięknie, ale jest dość zdradliwe — ślisko, a pod spodem czają się mokre kamienie.

Promienie słońca równoważyły jednak te niedogodności, migocząc pomiędzy drzewami i ocieplając chłodne powietrze.

Po dłuższej chwili docieram do pierwszej leśnej drogi — tu komfort wspinaczki znacznie się poprawia. Idę w górę, ciesząc się słoneczną pogodą i ciszą lasu.
Po około godzinie marszu docieram do czarnego szlaku, zwanego szlakiem różańcowym.

Na trasie ustawione są kapliczki, przy których wierni, idąc do sanktuarium Matki Boskiej na Górce, mogą przystanąć i oddać się chwili modlitwy.

---

I set off on the trail at nine in the morning.
Calling it a trail might be a bit of an overstatement — I start just a few hundred meters from home, stepping straight into the forest and heading up a steep ravine once used for dragging timber.

The forest floor is covered with millions of autumn beech leaves. It looks beautiful but can be quite tricky — slippery, with wet stones hidden underneath.
Sunbeams, however, balanced out these challenges, glimmering through the trees and warming the cool air.
After a while, I reach the first forest road — the climb becomes easier and more comfortable. I keep moving uphill, enjoying the sunshine and the peaceful sounds of the forest.

After about an hour of hiking, I reach the black trail, known locally as the Rosary Trail.
Along the way stand small chapels where pilgrims, walking toward the Sanctuary of Our Lady on “Górka,” can stop and spend a quiet moment in prayer.

Wspinam się dalej.

Szlak prowadzi zakosami w górę, więc idę częściowo po wyznaczonej trasie, a częściowo prosto pod górę, żeby zaoszczędzić trochę czasu — znam ten teren, chodzę nim od lat.

Po kolejnych trzydziestu minutach docieram na Magurę.

Tam czekał zupełnie inny świat niż na dole — gęste chmury, brak widoczności i wszechobecna mgła.

W plecaku biegowym miałem drona (pierwsza rolka z tej wyprawy jest już na moim Instagramie 👉 www.instagram.com/ptaku_fotodron).

Postanowiłem wystartować pionowo w górę, do maksymalnej dozwolonej wysokości stu metrów, licząc, że to tylko cienka warstwa mgły i wyżej, w okolicach szczytu Klimczoka, będzie już widno.
Niestety, warstwa chmur okazała się gruba, a widoczność praktycznie zerowa.

Nie pozostało nic innego, jak ruszyć biegiem w stronę szczytu, zatrzymując się jedynie na chwilę w schronisku pod Klimczokiem — na mały „napój wzmacniający” 😉

---

I keep climbing higher.

The trail winds its way up in zigzags, so I follow it only partially — sometimes I cut straight uphill to save time. I know this terrain well; I’ve been walking these routes for years.

After another thirty minutes, I reach Magura.
Up here, a completely different world awaits — thick clouds, no visibility, and fog everywhere.

In my running backpack, I had my drone (the first short reel from this trip is already up on my Instagram 👉 www.instagram.com/ptaku_fotodron).

I launched it straight up to the maximum allowed height of 100 meters, hoping it was just a layer of fog and that visibility would clear higher up near Klimczok’s summit.
Unfortunately, the cloud cover was dense, and visibility was almost zero.

So, I decided to keep running toward the top, stopping only briefly at the Klimczok mountain hut — for a small “energy drink” 😉

Ze schroniska ruszam biegiem w stronę szczytu Klimczoka.

Pogoda tylko dla koneserów — widoków brak, ale na szlaku mijam sporo ludzi.
Podbiegając od siodła na sam szczyt, postanowiłem powalczyć o dobry czas na segmencie i… wyrównałem swój wynik z 27 kwietnia na tym krótkim, ale morderczym podbiegu.
Mam wrażenie, że mogłem urwać jeszcze sekundę i wiem, że wrócę tu w przyszłości, by powalczyć o lepszy rezultat.

Na szczycie zatrzymałem się na chwilę w zadumie, słuchając i cicho nucąc Mazurek Dąbrowskiego — nasz hymn narodowy, który śpiewała tam grupa harcerzy.

To był symboliczny moment, pasujący do dzisiejszej daty — 11 listopada, Święta Niepodległości.

Po kilku chwilach ruszyłem dalej, biegiem w stronę docelowego punktu trasy — wieży widokowej na Szyndzielni.

---

From the mountain hut, I set off running toward the summit of Klimczok.

The weather was for true enthusiasts — no views, just fog, but plenty of people on the trail.

As I climbed from the saddle to the top, I decided to push for a good segment time and managed to match my result from April 27 on this short but brutal uphill.
I feel like I could have shaved off another second, and I’ll definitely come back here to try again.

At the summit, I stopped for a moment of reflection, quietly humming Mazurek Dąbrowskiego — our national anthem, sung there by a group of scouts.
It was a symbolic moment, perfectly fitting for today — November 11th, Poland’s Independence Day.

After a short pause, I continued running toward my final destination — the observation tower on Szyndzielnia.

Kilkanaście minut spokojnego biegu z krótkim przystankiem przy schronisku na Szyndzielni i docieram do wieży widokowej przy górnej stacji kolejki linowej.

Widoki wspaniałe — Beskidy w jesiennym świetle prezentowały się naprawdę pięknie.
Stacja kolejki znajduje się około 150 metrów poniżej szczytu Klimczoka, na wysokości 958 m n.p.m., i tutaj widoczność była już bardzo dobra.

Na tle nieba powiewała ogromna biało-czerwona flaga, przypominając o dzisiejszym Święcie Niepodległości.
Ten moment był dla mnie zwieńczeniem górskiej części dnia — czas ruszyć w drogę powrotną w dół, w stronę domu.

---

After about fifteen minutes of an easy downhill run, with a short stop at the Szyndzielnia mountain hut, I reached the observation tower near the upper cable car station.
The views were wonderful — the Beskid mountains looked stunning in the autumn light.

The cable car station sits about 150 meters below the summit of Klimczok, at an elevation of 958 meters, and visibility here was excellent.

A huge white-and-red flag waved proudly against the sky, a vivid reminder of today’s Independence Day.

That moment marked the end of the mountain part of the day — time to head back down toward home.

Lubię planować trasę biegową w taki sposób, by zatoczyć pętlę.

Zbiegłem więc z Szyndzielni zielonym szlakiem do Bystrej, a stamtąd, już spokojnym tempem, bocznymi drogami dobiegłem do domu.
Wyszło z tego ponad 17 kilometrów wspinaczki i biegu oraz prawie 800 metrów przewyższenia.

Na końcu zmęczenie czułem przy każdym kroku, ale satysfakcja była jeszcze większa.

To był piękny dzień — pełen ruchu, gór i refleksji.

---

I like to plan my running routes so that they form a loop.

So I ran down from Szyndzielnia along the green trail to Bystra, and from there, at an easy pace, followed side roads back home.

In total, it came to over 17 kilometers of climbing and running, with nearly 800 meters of elevation gain.

By the end, I felt the fatigue with every step, but the satisfaction was even greater.

It was a beautiful day — full of movement, mountains, and reflection.
This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io

11/11/2025

27593

Hiking, Jogging, Photowalking